Marysia Ajzensztadt (1922-1942)
Urodziła się w 1922 roku. Była śpiewaczką i pianistką żydowskiego pochodzenia, nazywano ją słowikiem getta warszawskiego. W czasie wojny przebywała na terenie getta warszawskiego, gdzie dawała liczne koncerty. W pierwszych dniach akcji likwidacyjnej getta została zastrzelona przez Niemców. Została upamiętniona na muralu Kobiet Muranowa.
Mordechaj Anielewicz (1919-1943)
Urodził się w 1919 roku w Wyszkowie. Przed wojną był członkiem prawicowej organizacji młodzieżowej Betar, później także lewicowo-syjonistycznej organizacji skautowskiej Ha-Szomer Ha-Cair. Organizował również samoobrony przeciwko antysemickim atakom ONR. Współtworzył Blok Antyfaszystowski na terenie getta, który został później włączony do Żydowskiej Organizacji Bojowej. Twórca i komendant ŻOB, którą dowodził w trakcie powstania w getcie. Zginął 8 V 1943 roku w bunkrze kierownictwa powstania, gdzie popełnił honorowe samobójstwo wraz ze swoimi współtowarzyszami broni.
Mieczysław Dawid Apfelbaum (?-1943)
Zgodnie z najnowszymi badaniami historycznymi uważa się, że Apfelbaum to postać fikcyjna. Według relacji Henryka Iwańskiego, która okazała się zmyślona, Apfelbaum był jednym z założycieli i przywódców Żydowskiego Związku Wojskowego oraz oficerem Wojska Polskiego. W 2004 roku Rada Miasta Stołecznego Warszawy zdecydowała o odsłonięciu skweru im. Mieczysława Apfelbauma, a w 2012 roku zmieniono nazwę, dodając drugie imię zmyślonemu bohaterowi.
Rachela Auerbach (1903-1976)
Urodziła się 18 XII 1903 roku w Łanowcach. Była polską pisarką żydowskiego pochodzenia, tłumaczką języka polskiego i jidysz. Przed wojną debiutowała wierszami na łamach lwowskiej gazety „Chwila”. W czasie wojny przebywała na terenie getta warszawskiego, gdzie prowadziła kuchnię ludową. Aktywnie działała w organizacji Oneg szabat, w której opisywała warunki panujące w getcie. Po wydostaniu się z getta pracowała dla Rady Pomocy Żydom „Żegota”. Ukrywała się wraz z dużą grupą Żydów w warszawskim zoo, gdzie doczekała końca wojny. Po wojnie współpracowała z Centralną Żydowską Komisją Historyczną w Warszawie, potem wyjechała do Londynu, a potem do Izraela, gdzie podjęła pracę w instytucie Jad Waszem i zajmowała się badaniem losów getta warszawskiego. Zmarła w 1976 roku. Jej tekst Pisma z getta warszawskiego wpisały się na stałe do kanonu światowej literatury wojennej. Została upamiętniona na muralu Kobiet Muranowa.
Nate Bartmeser (1923-1943)
Pochodził z biednej, pobożnej rodziny. Na Muranowskiej 42 uczył się zawodu krawca. Był członkiem Frajhajtu, a natępnie Poalej Syjonu Prawicy. W trakcie powstania należał do grupy Droru. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Władysław Bartoszewski (1922-2015)
Urodził się 19 II 1922 roku w Warszawie. Polski polityk, dyplomata, publicysta i działacz społeczny; żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego. Brał udział w cywilnej obronie Warszawy w 1939 roku. Później trafił do obozu Auschwitz, skąd został zwolniony w 1941 roku, dzięki działaniom Polskiego Czerwonego Krzyża. Brał czynny udział w działaniach Frontu Odrodzenia Polski, później wstąpił także do Armii Krajowej. Zajmował się współorganizowaniem pomocy dla uczestników powstania w getcie warszawskim. Walczył w powstaniu warszawskim. Po wojnie zaangażowany w działalność opozycyjną. Zmarł w 2015 roku w Warszawie. Został upamiętniony w Ogrodzie Sprawiedliwych na Muranowie.
Janina Bauman (1923-2009)
Urodziła się 18 VIII 1926 roku w Warszawie. Była polską pisarką żydowskiego pochodzenia. Podczas wojny przebywała w getcie warszawskim. Po zakończeniu wojny pracowała w przemyśle filmowym. Mieszkała w Warszawie do 1968 roku, po czym wyjechała do Izraela. Spędziła resztę życia w Leeds w Wielkiej Brytanii. Zmarła w 2009 roku. Została upamiętniona na muralu Kobiet Muranowa.
Mary Berg (1924-2013)
Urodziła się w 1924 roku. Rodzina Mary przeprowadziła się w 1940 roku z Łodzi do Warszawy. W czasie wojny pisała dziennik, w którym opisywała codzienne życie pod okupacją niemiecką, a później także w samym getcie warszawskim. Jako obywatelka Stanów Zjednoczonych została internowana wraz z rodziną do obozu dla internowanych we Francji, skąd trafia na statku parowym do Nowego Jorku. Po wojnie wydała Dziennik z getta warszawskiego, który na stałe wpisał się do kanonu literatury wojennej. Została upamiętniona na muralu Kobiet Muranowa.
Marek Edelman (1919/22-2009)
Data i miejsce narodzin nie są dokładnie znane – przyjmuje się, że urodził się 1 I 1922 roku w Warszawie lub 1 I 1919 roku w Homlu. Był znanym polskim kardiologiem, działaczem politycznym i społecznym, jednym z przywódców powstania w getcie warszawskim. Członek dziecięcej organizacji działającej przy Bundzie – SKIF, później także członek Socjalistycznego Związku Młodzieży Cukunft. Jeden z założycieli Żydowskiej Organizacji Bojowej. W trakcie powstania w getcie warszawskim dowodził powstańcami, po śmierci Anielewicza został jedynym żyjącym dowódcą. Po upadku powstania ukrywał się wraz z grupą kolegów przy ul. Promyka 43. Na podstawie jego wspomnień powstał reportaż Zdążyć przed Panem Bogiem autorstwa Hanny Krall. Po wojnie wyprowadził się na stałe do Łodzi. W czasach komunizmu zaangażowany w działalność opozycyjną. Zmarł w 2009 roku w Warszawie. Został mu poświęcony mural na warszawskim Muranowie, a od 2017 roku istnieje tam ulica nazwana jego imieniem.
Paweł Frenkel (1920-1943)
Urodził się w 1920 roku w Warszawie. Przed wojną organizował kibuc w Hrubieszowie. Aktywny członek ruchu Betar. W 1942 roku został współzałożycielem Żydowskiego Związku Wojskowego. W trakcie powstania w getcie był głównym dowódcą obrony Placu Muranowskiego. 13 VI 1943 roku popełnił honorowe samobójstwo wraz ze swoim oddziałem poprzez wysadzenie bunkra w powietrze. Poświęcono mu i Dawidowi Apfelbaumowi jeden z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów oraz dwie tablice pamiątkowe: na Placu Muranowskim oraz przy ul. Grzybowskiej.
Wolf Gold (?-1943)
Żołnierz Żydowskiej Organizacji Bojowej. Członek PPR-u. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Miriam Hajnsdorf (1913-1943)
W pierwszych latach swojego życia mieszkała w Lublinie, a od 1929 roku w Warszawie. We wrześniu 1939 roku była bliska wyjazdu do Erec Israel. Wraz z Tosią Altman, Mordechajem Anielewiczem, Szmuelem Bresławem, Józefem Kapłanem, Judą Wengrowerem i Arie Wilnerem była działaczką Haszomer Hacair. Często odwiedzała inne getta w roli szomrowej łączniczki oraz utrzymywała kontakt z przedstawicielami żydowskich organizacji znajdujących się w Europie. Była przedstawicielką Haszomer Hacair w ŻKN-ie. W trakcie powstania należała do grupy Szloma Winogrona. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Aron Halzband (1916-1943)
Pochodził z rodziny krawieckiej z Żyrardowa. Przed wojną należał do Frajhajtu, w getcie dołączył do bojowców Droru. W trakcie powstania należał do grupy Berla Braude. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Rut Hejman (1923-1943)
Łączniczka komendanta ŻOB-u – Mordechaja Anielewicza. Należała do młodzieżowej żydowskiej organizacji – Ha-Szomer Ha-Cair. W trakcie powstania należała do grupy Merdka Growasa. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Mira Izbicka (1921-1943)
Wychowana we Włocławku. Należała do Haszomer Hacair. Jej starsza siostra wyemigrowała do Erec Israel, natomiast Mira z matką przygotowywały się do wyjazdu, jednak nigdy nie wyjechała. Z matką i młodszą siostrą w trakcie wojny mieszkała w Warszawie. W trakcie powstania należał do grupy Haszomer Hacair. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Salke Kamień (1923-1943)
Członkini grupy PPR Arona ,,Pawła” Bryskina. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Icchak Kancenelson (1886-1943)
Urodził się 1 VII 1886 roku w Koreliczach. Zajmował się poezją, dramatopisarstwem oraz działalnością pedagogiczną. Przed wojną prowadził prywatną szkołę hebrajską w Łodzi oraz tworzył literaturę dziecięcą. W czasie okupacji niemieckiej znalazł się wraz z rodziną w warszawskim getcie, skąd żona i synowie trafili do obozu zagłady w Treblince. Zgłosił się wraz z najstarszym synem do walki w szeregach ŻOB, uczestniczył w powstaniu w getcie. W 1943 roku wyjechał do obozu dla internowanych we Francji, skąd został bezpośrednio wysłany do obozu zagłady Auschwitz. Zginął w komorze gazowej. Jego poemat w tłumaczeniu Jerzego Ficowskiego Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie został uznany za dzieło kanoniczne dla światowej literatury. Został upamiętniony jednym z kamiennych bloków Traktu Męczeństwa i Walki Żydów.
Jan Karski (1924-2000)
Urodził się 24 VI 1924 roku w Łodzi. Polski prawnik, dyplomata, historyk, sekretarz dyrektora Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, kurier i emisariusz władz Polskiego Państwa Podziemnego. Studiował na prawo i dyplomację na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, także w Szkole Podchorążych artylerii konnej we Włodzimierzu Wołyńskim. Brał udział w kampanii wrześniowej, po agresji ZSRR na Polskę trafił do niewoli sowieckiej, skąd później uciekł. Aktywnie działał w Biurze Propagandy i Informacji Komendy Głównej AK, był również uczestnikiem Frontu Odrodzenia Polski. Zajmował się dokumentowaniem zbrodni hitlerowskich najpierw na terenie getta warszawskiego, później na terenie obozu tranzytowego w Izbicy. Karski napisał również książkę Tajne Państwo, która opowiadała o zagładzie Żydów oraz walce i cierpieniach Polaków. Po wojnie na stałe osiedlił się w USA. Zmarł w 2000 roku w Waszyngtonie. Za swoją niezwykłą postawę został uhonorowany wieloma odznaczeniami i tytułami, m.in. orderem Orła Białego, orderem Virtuti Militari, Krzyżem Armii Krajowej, tytułem Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata. Został upamiętniony pomnikiem na warszawskim Muranowie.
Ziuta Klejnman (1917-1943)
Pochodziła z zamożnej rodziny. Jej ojciec był fabrykantem guzików z ulicy Okopowej. W trakcie studiowania na Uniwersytecie Warszawskim była wśród komunistycznej młodzieży walczącej o prawa studentów żydowskich. W trakcie powstania walczyła w pepeerowskiej grupie ŻOB-u. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Michał Klepfisz (1913-1943)
Urodził się 17 IV 1913 roku w Warszawie. Przed wojną studiował na Politechnice Warszawskiej. Był członkiem Bundu oraz sportowej organizacji żydowskiej Morgenstern. Brał czynny udział w powstaniu w warszawskim getcie. Zginął 20 IV 1943 roku, zasłaniając własnym ciałem karabin maszynowy i ratując swoich współtowarzyszy, o czym wspomina Marek Edelman w Zdążyć przed Panem Bogiem. Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari V klasy. Został również uhonorowany symboliczną mogiłą na Cmentarzu Żydowskim przy ul. Okopowej oraz kamiennym blokiem wchodzącym w skład Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Janusz Korczak (1878-1942)
Urodził się 22 VII 1878 roku w Warszawie. Był znanym pedagogiem, pisarzem dziecięcym, publicystą i działaczem społecznym. Studiował na wydziale lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie. Brał również udział w spotkaniach Uniwersytetu Latającego. Jego działalność pedagogiczna wpłynęła na zmianę w postrzeganiu i wychowaniu dzieci. Prowadził Dom Sierot dla żydowskich dzieci w Warszawie aż do powstania w getcie. W czasie akcji likwidacyjnej został wywieziony wraz ze swoimi podopiecznymi do obozu w Treblince, gdzie prawdopodobnie zginął 6 VIII 1942 roku. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Został również upamiętniony pomnikami znajdującymi się na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie, pomnikiem pod Pałacem Kultury i Nauki oraz kamiennym blokiem Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Józef Aron Lewartowski (1895-1942)
Urodził się 10 V 1895 roku w Bielsku Podlaskim. Przed wojną był aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, przemianowanej później na Komunistyczną Partię Polski. Brał udział w obronie stolicy we wrześniu 1939 roku. Był pełnomocnikiem Komitetu Centralnego Polskiej Partii Rewolucyjnej w getcie warszawskim oraz współorganizatorem Bloku Antyfaszystowskiego. W 1942 roku został zastrzelony przez gestapo. Do 2017 roku był patronem jednej z ulic na warszawskim Muranowie.
Jaffa Lewender (?-1943)
Przed wojną należała do Frajhajtu. Członkini grupy bojowej Droru. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Cywia Lubetkin (1914-1978)
Urodziła się 9 XI 1914 roku w Bytniu. Przed wojną brała udział w działalności syjonistycznej i ruchu kibucowym. Była również delegatką na 21. Światowy Kongres Syjonistyczny w Genewie. Początek wojny spędziła w Kowlu i Lwowie, potem wróciła do Warszawy i znalazła się wraz ze swoim mężem w getcie warszawskim. Walczyła w powstaniu w getcie warszawskim w szeregach Armii Ludowej. Przeżyła wojnę i wyjechała wraz z mężem do Izraela. Zmarła 11 VII 1978 roku. Jej nazwisko widnieje na tablicy przy pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego. Została również upamiętniona na Muralu Kobiet Muranowa.
Meir Majerowicz (1911-1943)
Urodził się w 1911 roku. Przed wojną był członkiem syjonistycznej organizacji aPoalej Syjon. Brał udział w powstaniu w getcie warszawskim, gdzie pełnił funkcję komendanta Żydowskiej Organizacji Bojowej. Zginął w trakcie walk po stronie aryjskiej. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Poświęcono mu jeden z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Icchak Nyssenbaum (1866-1943)
Urodził się w 1866 roku w Bobrujsku. Był rabinem i aktywnym działaczem syjonistycznym. Otrzymał tradycyjne wykształcenie talmudyczne. Kierował w Mińsku (proto)syjonistyczną organizacją Necach Israel, później został członkiem partii Mizrachi w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej głosił w getcie warszawskim ideę kid(d)usz ha-chaijm, która nakładała na jego mieszkańców obowiązek obrony i ratowania życia. Prawdopodobnie zginął na terenie getta. Poświęcono mu jeden z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów
Icchok Lejb Perec (1852-1915)
Urodził się 18 V 1852 roku w Zamościu. Z zawodu był adwokatem, jednak zajmował się głównie literaturą: poezją, nowelistyką i dramatopisarstwem. W swoich licznych utworach poruszał wątki związane m.in. z żydowską biedotą wiejską i proletariatem, społecznością chasydzką. Działał w warszawskiej Gminie Żydowskiej od 1888 roku. W trakcie I wojny światowej organizował pomoc dla ofiar. Zmarł 13 IV 1915 w Warszawie. Jego imieniem została nazwana jedna z ulic na warszawskim Muranowie
Emanuel Ringelblum (1900-1944)
Urodził się 21 XI 1900 roku w Buczaczu. Absolwent studiów historycznych na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, później uzyskał również stopień doktora z filozofii. Działał w organizacji syjonistycznej Poalej Syjon. W okresie międzywojennym działał na rzecz rozwoju wiedzy o historii Żydów na terenie Polski oraz aktywnie wspierał rozbudzanie świadomości historycznej wśród polskich Żydów. W czasie wojny założył podziemną organizację społeczną Oneg szabat, która zajmowała się zbieraniem materiałów na temat sytuacji Żydów w okupowanej Polsce. Był związany z Blokiem Antyfaszystowskim oraz brał udział w tworzeniu ŻOB. Został pojmany wraz z żoną i synem 7 III 1944 roku, przewieziony na Pawiak, gdzie był torturowany, i rozstrzelany wraz z nimi w ruinach getta po trzech dniach od aresztowania.
Lejb (Lutek) Rotblat (1918-1943)
Pochodził z zasymilowanej rodziny. Wcześnie został osierocony przez ojca, z matką Miriam zginął tego samego dnia. Po zdaniu matury został wychowawcą w Hanoar Hacyjoni. W trakcie okupacji dołączył do Akiby, a następnie został jednym z przywódców w tej organizacji. W marcu 1943 roku wraz z matką ukrywał Arie Wilnera. W lutym 1943 roku brał udział w akcji likwidacyjnej agenta gestapo Alfreda Nossinga. Przed powstaniem odpowiedzialny był za organizowanie broni dla ŻOB-u (w tym produkcję granatów i butelek z benzyną). W trakcie powstania był dowódcą grupy złożonej z członków Akiby. Ukrywał się w bunkrze przy ul. Miłej 18, gdzie po wezwaniu Ariego Wilnera popełnił zbiorowe samobójstwo z pozostałymi bojownikami ŻOB-u, wcześniej strzelając do matki. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Miriam Rotblat (?-1943)
Matka Lutka Rotblata. Kierowniczka najpierw domu sierot na Grzybowskiej, a później na Twardej 27. W trakcie akcji wysiedleńczej do Treblinki latem 1942 roku, wraz z synem Lutkiem ukrywała grupę żydowskich dzieci. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18 – jej syn Lutek, na jej prośbę, strzelał do niej 4 razy, a następnie popełnił samobójstwo. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Jardena Rozenberg (1923-1943)
Pochodziła z Nalewek, z zamożnej religijnej rodziny. Uczyła się w żeńskim gimnazjum Jehudyi. Należała do Haszomer Hacair, gdzie została instruktorką. Przygotowywała się do wyjazdu do Palestyny, jednak pozostała w Warszawie i w getcie uczyła dzieci na tajnych kompletach. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Salka (?-1943)
W trakcie powstania należała do grupy Zachariasza Artsztajna. Zapamiętał ją tylko Tadek Borzykowski. Salka 7 maja namawiała powstańców do popełnienia zbiorowego samobójstwa, jednak Borzykowskiemu udało się ją zatrzymać. Tej nocy grupie udało się przedrzeć do bunkra przy Miłej 18, gdzie wraz z pozostałymi powstańcami popełniła honorowe samobójstwo. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Jerzy Sarnak (1923-1943)
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Jego rodzice i siostra zostali zamordowani na Umschlagplatzu, kiedy odmówili wejścia do pociągu. Utrata najbliższych skłoniła Jerzego do dołączenia do komunistycznej grupy żydowskich komunistów. W trakcie powstania należał do grupy Arona ,,Pawła” Bryskina. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Irena Sendlerowa (1910-2008)
Urodziła się 15 II 1910 roku w Warszawie. Polska działaczka społeczna i charytatywna, kierowniczka referatu dziecięcego Rady Pomocy Żydów „Żegoty”, działaczka PPS. Przed wojną rozpoczęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, później także na Wydziale Humanistycznym, gdzie studiowała polonistykę. Odbywała praktyki pedagogiczne w domu Sierot „Różyczka” Janusza Korczaka w Wawrze. Należała również do PPS. W trakcie wojny zaangażowana w ratowanie dzieci z getta warszawskiego. Była świadkiem pochodu Janusza Korczaka wraz ze swoimi podopiecznymi na Umschlagplatz. Po wojnie została członkiem PZPR (przekształconego z PPS), jednak po 1968 roku przestała brać czynny udział w działaniach partii. Zmarła w 2008 roku w Warszawie. Została odznaczona Orderem Orła Białego, Orderem Uśmiechu, nadano jej również tytuł Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Jedna z alejek na warszawskim Muranowie została nazwana jej imieniem.
Szmuel Sobol (1920-1943)
Pochodził z ubogiej rodziny. Był członkiem Frajhajtu, natomiast w getcie był związany z grupami chalucowymi. W trakcie powstania należał do grupy Berla Braude. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Basia Sylman (1925-1943)
Córka rabina z Ostrowca. Matka nadaremno nakłaniała Basię i jej młodszą siostrę Suleję do opuszczenia getta. W trakcie powstania należała do grupy Henocha Gutmana. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Szyja Szpancer (?-1943)
Krawiec. W trakcie powstania walczył w grupie PPR-u. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Moniek Sztengiel (1936-1943)
W 1942 roku wyjechał z grupą do bazy Droru w Werbkowicach. Był jedną z nielicznych ocalałych osób po otoczeniu chaluców przez Niemców. Po tych wydarzeniach wrócił do Warszawy i w trakcie powstania należał do grupy Icchaka Blausteina. Zginął w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Szulamit Szuszkowska (1922-1943)
W trakcie powstania należała do grupy Merdka Growasa. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Mojsze Waksfeld (?-1943)
Członek PPR-u. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Olek Wartowicz (?-1943)
Członek PPR-u. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Icchak Wichter (?-1943)
Członek partii Poalej Syjon Lewicy. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Stefania Wilczyńska (1886-1943)
Urodziła się 26 I 1886 roku w Warszawie. Wybitna wychowawczyni i pedagożka, bliska współpracownica Janusza Korczaka. Wraz z Korczakiem założyła i prowadziła Dom Sierot dla dzieci żydowskich przy ul. Krochmalnej 92, który został później przeniesiony na teren warszawskiego getta. Zginęła wraz ze swoimi podopiecznymi w Treblince. W 2013 roku wystosowano prośbę, by alejka sąsiadująca z Muzeum Żydów Polskich w Warszawie została nazwana jej imieniem, jednak ostatecznie tak się nie stało.
Zeew Wortman (?-1943)
Członek Haszomer Hacair. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Hirsz Wroński (1924-1943)
Uczył się w bundowskiej szkole CISzO przy Krochmalnej 36, jednak z czasem został członkiem Jungboru – młodzieżowej przybudówki Poalej Syjon Lewica. Jego dowódcą był Hersz Berliński. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Ludwik Łazarz Zamenhof (1852-1915)
Urodził się 15 XII 1859 roku w Białymstoku. Z wykształcenia był lekarzem-okulistą, jednak międzynarodową sławę zawdzięcza stworzeniu języka esperanto. Twórca idei homarianizmu, która zakładała zjednoczenie wszystkich narodów za pomocą stworzonych przez niego języka i religii. W 1913 roku został wytypowany na kandydata do pokojowej Nagrody Nobla, jednak został odrzucony. Zmarł 14 IV 1917 roku w Warszawie.
Szmul Zygielbojm (1895-1943)
Urodził się 21 II 1895 w Warszawie lub Borowicy. Przed wojną aktywny członek Bundu, w którym awansował aż do komitetu centralnego, później został sekretarzem generalnym Sekcji Żydowskiej Centralnej Komisji Związków Zawodowych. W czasie wojny organizował obronę miasta przed wojskami niemieckimi oraz podziemny ruch oporu żydowskiego. W 1942 roku został członkiem Rady Narodowej RP w Londynie z ramienia swojej partii. Po upadku powstania w getcie warszawskim popełnił samobójstwo w proteście przeciw bezczynności aliantów wobec cierpienia Żydów. Jego imieniem został nazwany jeden z placów na warszawskim Muranowie, gdzie znajduje się również jego pomnik oraz jeden z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Rachelka ,,Sarenka” Zylberberg (1920-1943)
Pochodziła z religijnej rodziny. Uczęszczała do Jehudyi oraz należała do Haszomer Hacair. Na początku wojny mieszkała w Wilnie ze swoim przyjacielem Mosze Kapitą. W 1941 roku urodziła córkę Maję (przeżyła wojnę). Po zamordowaniu Moszy wróciła do Warszawy i przygotowywała się do obrony mieszkańców getta. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Moszek Zylbersztajn (?-1943)
Członek PPR-u. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Sara Żagiel (1914-1943)
Bojowiec ŻOB. Odpowiedzialna za podpalenie czołgu na początku powstania w getcie. Założycielka grupy PPR-u działającej na Świętojerskiej 38. W trakcie powstania należała do grupy Jurka Grynszpana. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Lolek (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na tablicy przy Kopcu Anielewicza.
Tosia Altman (1924-1943)
Urodziła się w 1924 roku we Włocławku. Instruktorka i organizatorka podziemnych struktur Haszomer Hacair. W czasie wojny walczyła w szeregach ŻOB-u. Jako jednej z nielicznych udało jej się przeżyć obławę Niemców na bunkier przy ul. Miłej 18, skąd niepostrzeżenie się wymknęła. Po upadku powstania ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Nie do końca wiadomo, w jaki sposób zmarła – przyjmuje się, że wraz z poparzoną koleżanką została wydana Niemcom przez granatową policję. W szpitalu, do którego je zawieziono, nie udzielono im jednak pomocy, co spowodowało śmierć obydwu kobiet. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Sewek Nulman (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na tablicy przy Kopcu Anielewicza.
Abraham Orwacz (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na tablicy przy Kopcu Anielewicza.
Rywka Pasamonik (?-1943)
Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełniła zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Została upamiętniona na tablicy przy Kopcu Anielewicza.
Majloch Perelman (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na tablicy przy Kopcu Anielewicza
Aron Rajzband (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na tablicy przy Kopcu Anielewicza.
Hirsz Berliński (1908-1944)
Urodził się w 1908 roku w Łodzi. Członek żydowskiej organizacji Cukunft oraz Poalej Syjon. W trakcie wojny starał się przedostać do Warszawy, został osadzony w obozie w Rawie Mazowieckiej, później także w Częstochowie, skąd uciekł. W 1940 roku dostał się na teren getta warszawskiego, gdzie aktywnie uczestniczył w Bloku Antyfaszystowskim. Brał również udział w działaniach ŻOB-u. Uczestnik powstania w getcie. z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Podczas powstania warszawskiego zginął w walce na Żoliborzu. Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Janek „Bielak” Bilak
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Abrasza Blum (1905-1943)
Urodził się w 1905 roku w Wilnie. Przez jakiś czas związany z organizacją komunistyczną, później także członek żydowskiej partii robotniczej Bund. W czasie wojny przebywał na terenie getta warszawskiego, gdzie był jednym z głównych przedstawicieli ruchu bundowskiego. Czynny uczestnik powstania w getcie warszawskim. Po upadku powstania został ewakuowany na stronę aryjską, gdzie został złapany przez Gestapo i prawdopodobnie zamordowany podczas jednego z przesłuchań. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Guta Błones (?-1943)
Urodziła się w Warszawie. Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Miała młodszego brata Elizera i Jurka. Wraz z innymi powstańcami ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Po ucieczce z getta miała się schronić wraz z rodzeństwem u chłopa we wsi Płudy, jednak zostali przez niego zdradzeni, obwiezieni po okolicznych wsiach i niebawem zabici. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Jurek Błones (1922-1943)
Urodził się w 1922 roku w Warszawie. Był aktywnym członkiem SKIF i Cukunftu. W czasie wojny przebywał wraz z rodzeństwem na terenie getta warszawskiego. Walczył w powstaniu warszawskim w szeregach ŻOB-u. Cudem udało mu się uciec z transportu do Treblinki i wrócić do getta. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Po ucieczce z getta miał się schronić wraz z rodzeństwem u chłopa we wsi Płudy, jednak zostali przez niego zdradzeni, obwiezieni po okolicznych wsiach i niebawem zabici. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Elizer „Lusiek” Błones (?-1943)
Urodził się w Warszawie. Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Miał starszego brata Jurka i siostrę Gutę. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Po ucieczce z getta miał się schronić wraz z rodzeństwem u chłopa we wsi Płudy, jednak zostali przez niego zdradzeni, obwiezieni po okolicznych wsiach i niebawem zabici. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Roman Bornstein
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Tuwia „Tadek” Borzykowski
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Menachem Bigielman
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Chaim Frymer (1920-1947)
Urodził się w 1920 roku w Gniewoszowie. W czasie wojny przebywał na terenie getta warszawskiego, gdzie zaangażował się w działalność organizacji Akiba. Działał również w szeregach ŻOB-u, w których odpowiadał za nauczanie jej członków posługiwania się bronią. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Po wojnie dotarł do Palestyny, po czym osiedlił się w Tel Awiwie, gdzie zmarł w 1972 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Jechiel „Jur” Górny
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Zabity przez Niemców podczas próby ewakuacji na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Masza Glajtman-Putermilch (1924-2007)
Urodziła się w 1924 roku w Warszawie. W czasie wojny uczestniczyła w powstaniu w getcie, później także w powstaniu warszawskim. Walczyła w szeregach ŻOB-u, po upadku powstania ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później brała również udział w powstaniu warszawskim w szeregach Armii Ludowej. Po wojnie dotarła do Palestyny, po czym osiedliła się w Tel Awiwie, gdzie zmarła w 2007 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Pnina Grynszpan-Frymer (1923-2016)
Urodziła się w 1923 roku w Nowym Dworze Mazowieckim. W czasie wojny działaczka żydowskiego ruchu oporu i uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Walczyła w szeregach ŻOB-u. Po upadku powstania ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później walczyła także w partyzantce w lasach wyszkowskich. Była również łączniczką w Armii Ludowej. Po wojnie dotarła do Palestyny, po czym osiedliła się w Tel Awiwie, gdzie zmarła w 2016 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Fajga Goldstein
Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Cypora Gutsztat
Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Merdek Growas
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Adolf Hochberg
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Lejb „Jasiński” Jaszyński
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Adek Jankielewicz (?-1943)
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Julek Junghajzer
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Izrael Kanał (?-1943)
Urodził się w Bydgoszczy. Był aktywnym członkiem syjonistycznej organizacji Akiba. W trakcie wojny znalazł się na terenie getta warszawskiego, gdzie służył w Żydowskiej Policji Porządkowej. Później trafił do ŻOB-u, w którego szeregach walczył w powstaniu w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Aresztowany przez niemieckich żołnierzy został prawdopodobnie wysłany do KL Auschwitz, gdzie zginął. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Chana Kryształ-Frykszdorf (1920-1989)
Urodziła się w 1920 roku w Warszawie. Członkini SKIF oraz Cukunftu. W czasie wojny działaczka żydowskiego ruchu oporu i uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Walczyła w szeregach ŻOB-u. Po upadku powstania ewakuowana na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później walczyła także w partyzantce w lasach wyszkowskich. Po wojnie wyjechała do Nowego Jorku, gdzie pracowała jako sekretarka Żydowskiego Instytutu Naukowego. Zmarła w 1989 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Josef Liman
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Władysław „Krzaczek” Gaik
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim, organizator akcji pomocy bojownikom getta. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Władysław „Krzaczek” Gaik
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim, organizator akcji pomocy bojownikom getta. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Rysiek Moselman
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim, organizator akcji pomocy bojownikom getta. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Bronka Manulak
Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Zabita przez Niemców podczas próby ewakuacji na stronę aryjską w maju 1943 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Witold Pilecki (1901-1948)
Urodził się 13 V 1901 roku w Ołońcu. Był żołnierzem Armii Krajowej, rotmistrzem kawalerii Wojska Polskiego; uczestnik powstania w KL Auschwitz, autor raportów o zagładzie żydowskiej. Walczył w kampanii wrześniowej jako dowódca jednego z plutonów, a po jej zakończeniu współtworzył konspiracyjną organizację Tajnej Armii Polskiej. Był organizatorem konspiracji w obozie KL Auschwitz, do którego trafił we wrześniu 1940 roku, by przekazywać informację dotyczące funkcjonowania obozu oraz zorganizowanie w nim ruchu oporu. Był uczestnikiem powstania warszawskiego. Po wojnie zaangażowany w działanie organizacji NIE, której głównym zadaniem była walka o dalszą niepodległość Polski po wkroczeniu Armii Czerwonej. W 1948 roku został skazany na wyrok śmierci i rozstrzelany w mokotowskim więzieniu przy Rakowieckiej. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Został upamiętniony w Ogrodzie Sprawiedliwych na Muranowie.
Frumka Płotnicka (1914-1943)
Urodziła się w 1914 roku w Pińsku na Polesiu. Była członkinią syjonistycznej organizacji Dror. W trakcie wojny działała w żydowskim ruchu oporu, była również łączniczką ŻOB-u na terenie kraju oraz uczestniczką powstania w getcie warszawskim. Organizowała powstania w getcie będzińsko-sosnowieckim. Zginęła w 1943 roku w będzińskim bunkrze. Została upamiętniona jednym z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Michał Rozenfeld (1916-1943)
Urodził się w 1916 roku. Zajmował się psychologią, którą studiował w okresie przedwojennym. W czasie wojny trafił na teren warszawskiego getta, gdzie zaangażował się w działalność zbrojną. Należał do PPR i ŻOB-u. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później brał udział w partyzantce w wyszkowskich lasach, gdzie walczył w oddziałach Gwardii Ludowej. Wraz z innymi powstańcami został wydany przez leśniczego z Krawcowizny. Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Simcha „Kazik” Rotem (1925-?)
Urodził się w 1925 roku w Warszawie. Był członkiem syjonistycznej organizacji Akiba. Był aktywnym członkiem ruchu oporu w getcie, działaczem i łącznikiem ŻOB-u, organizatorem akcji pomocy bojownikom getta. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później brał także udział w powstaniu warszawskim z ramienia Armii Ludowej i walczył na Starym Mieście. Po wojnie wyemigrował do Palestyny, osiedlając się w Jerozolimie. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Abram Stolak
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Szlamek Szuster
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Dow Szniper (?-1944)
Urodził się w Staszowie. Był członkiem Haszomer Hacair. W czasie wojny trafił na teren getta warszawskiego, gdzie związał się z ruchem oporu i wstąpił do ŻOB-u. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Później walczył w partyzantce w lasach wyskowskich z ramienia Gwardii Ludowej. Po wybuchu powstania został złapany przez Gestapo i, po nieudanej próbie zastrzelenia niemieckich żołnierzy, zabity na miejscu. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Tadek Szejngut
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Juda Wengrower
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Jurek Zołotow
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Pnina Zandman
Członkini ŻOB-u, uczestniczka powstania w getcie warszawskim. Zabita przez Niemców podczas próby ewakuacji na stronę aryjską w maju 1943 roku. Została upamiętniona na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Wacek
Członek ŻOB-u, uczestnik powstania w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami ewakuowany na stronę aryjską w maju 1943 roku. Został upamiętniony na tablicy przy Pomniku Ewakuacji Bojowników Getta Warszawskiego.
Izrael Chaim Wilner (1917-1943)
Urodził się w 1917 roku. Członek młodzieżowej organizacji Haszomer Hacair. W trakcie wojny współorganizował ruch oporu w Krakowie i Częstochowie. Był członkiem sztabu ŻOB-u, a także łącznikiem z AK po stronie aryjskiej. Czynnie uczestniczył w powstaniu w getcie warszawskim. Wraz z innymi powstańcami popełnił zbiorowe samobójstwo w bunkrze przy ul. Miłej 18. Został upamiętniony na jednym z kamiennych bloków Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów.
Heniek Bartowicz (?-1943)
Wpisany przez dowódców na listę zamordowanych żołnierzy ŻOB-u. Był członkiem peeperowskiej grupy. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.
Franka Berman (1921-1943)
Była członkiem peeperowskiej grupy Arona Bryskina ps. ,,Paweł”. Zginęła w bunkrze przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Tosia Berman (?-1943)
Prawdopodobnie była siostrą Franki Berman i należała do tej samej grupy PPR-u. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniona na kopcu Anielewicza.
Icchak Blaustein (1923-1943)
Pochodził ze skrajnie biednej rodziny. Już jako dziecko musiał zacząć pracować, dlatego nigdy nie ukończył szkoły powszechnej. W swoim rodzinnym mieście – Żyrardowie – był członkiem Frajhajtu. W getcie warszawskim uczęszczał na seminarium chalucowe przy ulicy Dzielnej 34. Wraz z Zachariaszem Artsztajnem organizował zbrojne podziemie. W trakcie powstania był komendantem grupy Droru. Przypuszczalne miejsce śmierci: bunkier przy Miłej 18. Upamiętniony na kopcu Anielewicza.